Depresyondayım unutuldum..

Kendimin en iyi arkadaşıyım derdim herzaman.. en iyi dostu hatta beni tek anlayan bendim derdim.. Şuan bakıorumda kendimi ne tanıyabiliyorum nede anlıyabiliyorum ne istediğimi çözebiliyorum nede sorularıma cevap bulabiliyorum..Halüsinasyonlarımla kavga etmeye başladığımda anladım bu durumu..Bişiler iyi gitmiyordu zihnimde..sora baktım ki hayatımda iyi gitmiyormuş..kullandığım o aptal depresyon ilaçlarının her miligramı yükseldiğinde hiçbir işe yaramadıklarını anlıyorum bir gün kullanmadığımda..sadece aptalca gülümsememe neden oluyorlar..

1 yorum:

  1. bildiğim senden hayatım boyunca tek bi saniye şüphe duymadım yanında olmasam bile sen benim bildiğim sendin.. seni sende yapanda bu aslında.. varlığın bana huzur veriyo ve o bulunmaz güven hissi.. kilometrelerce uzakta bile zihnini okuyabiliyor senle birlikle huzursuzlanıyor, uyuyamıyorum.. nasıl oluyo bilmiyorum ama oluyo..ve hayatım boyunca o aptalca gülümsemeyi görmek istiyorumm seni çok sewiyorum..

    YanıtlaSil